Sonra anladım ki ben yetiyorum kendime , Ne kadar kendi halimde olursam O kadar az yalan duyar O kadar huzursuzluklardan uzak kalırım ... Çünkü insanın içini açması , Kendi yoluna kendisinin kurduğu bir tuzak demek.. İçine kapanmak da bir o kadar kendini korumakmış meğer ... Eğrimi doğruma sayarım Ağlarsam kendi gözyaşlarımı kendim silerim Gülersem kendi kendime gülerim... Çünkü anladım ki , İnsanın kendine yaptığını yapamıyor başka kimse... Böyle iyi bazen canım sıkılsada Başkalarının canımı sıkmasından iyidir sonuçta... Çünkü şöyle bir baktım da kimse yetinmiyor kimseyle ne dostlukta ne arkadaşlıkta Çünkü , Gözler değil gönüller aç hemde Doymak bilmeyen bir kör boğaz ... Herkesle olmaya çalışırken Yalnız kalanlardan olmaktansa Hep yalnız olup Yalın bir hayat yaşarım gönlümce enine boyuna ... Kime ne...!

Bu Blog 11.10.2024 tarihinde eklenmiş ve toplam 65 defa gösterilmiştir.